Του Ηλία Καραβόλια, 9/11
Η τραγελαφική κατάσταση στην Ελλάδα μας προτρέπει να στρέψουμε μάτια και αυτιά στην μεγάλη επίθεση που εξαπολύουν οι αγορές σε Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, τρείς ισχυρές χώρες της ευρωζώνης, τρείς οικονομίες με βιομηχανική παραγωγή αλλά υπερχρεωμένες και στα πρόθυρα ύφεσης.
Στα ύψη τα περίφημα spreads ,ο Μπερλουσκόνι παραιτείται στην Ιταλία, η υποβάθμιση έρχεται οσονούπω για Γαλλία και ξανά για Ισπανία, ενώ τσακίζονται και τα χρηματιστήρια. Ο πανικός είναι προ των πυλών και μόνο οι δογματικοί υπέρμαχοι της ακούσιας και εύρυθμης λειτουργίας των αγορών δεν βλέπουν το προφανές : συντελείται μια συντονισμένη και ισχυρή επίθεση στις υπερχρεωμένες και ανισόρροπες δημοσιονομικά χώρες του ευρωπαικού Νότου.
Πολλοί θα βιαστούν να κάνουν το σχεδόν αφελές ερώτημα: από ποιούς και γιατί γίνεται αυτή η επίθεση, ξεχνώντας ότι ζούμε μια εποχή ανακατανομής ισχύος στον διεθνή χρηματοπιστωτικό κλάδο. Οι ισπανικές ,ιταλικές και γαλλικές τράπεζες, κυρίαρχες στις αναδυόμενες αγορές της Ν. Αμερικής, έχουν δεχθεί μια άνευ προηγουμένου επίθεση από συμφέροντα αμερικανικών, γερμανικών αλλά και αγγλικών επενδυτικό-τραπεζικών ομίλων, καθ ότι οι θέσεις του δεύτερου μπλόκ , σε συμβόλαια πρώτων υλών και εμπορευμάτων, σχετίζονται άμεσα με την βιωσιμότητα και την παραγωγή εταιρειών στην Ν. Αμερική, οι οποίες σύμφωνα με τις τελευταίες ενδείξεις, φαίνεται να εξαρτώνται δανειακά από τις πιστώσεις των νοτιοευρωπαικών τραπεζών που βρίσκονται εκεί . Το ίδιο μάλιστα φαίνεται να συμβαίνει και με εταιρείες ενέργειας και χημικών, όπως δείχνουν στοιχεία έγκυρων αναλυτών . Αυτή η περίφημη φούσκα στα εμπορεύματα και στις πρώτες ύλες , με τις τιμές να εμπεριέχουν για πολλούς μήνες τώρα υψηλό κερδοσκοπικό καπέλο (premium), καθώς και η ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης, είναι κομβικής σημασίας φαινόμενο για την μεγάλη διαμάχη, τον τεράστιο πόλεμο συμφερόντων, μεταξύ hedge funds, επενδυτικών τραπεζών και πιστωτικών ιδρυμάτων, με κύρια στρατόπεδα γεωγραφικής θέσης τα προαναφερθέντα, όπως τουλάχιστον φαίνεται από τις πολύμηνες παρατηρήσεις των θέσεων τους στο αχανές διεθνώς κερδοσκοπικό σύμπαν.
Στην Ευρώπη καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι οι αδύναμες και μικρότερες των περιστάσεων κυβερνήσεις . Μοιάζουν σχεδόν ύποπτα ανίκανες στην αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης , που σκέπασε την τραπεζική και αποπροσανατολίζει τις κοινωνίες από την πραγματική αιτία ( κρίση υπερπιστώσεων και υποβάθμιση της εργασίας ,λόγω πτώσης του ποσοστού κέρδους )
Το αντίπαλο δέος των κυβερνήσεων και των κρατών, οι πιστωτές τους και οι συμμετέχοντες παίχτες στο διεθνές χρηματιστηριακό παιχνίδι, θέλοντας να επιβιώσουν στον ενδοκλαδικό τους πόλεμο, δείχνουν να συμπεριφέρονται ακόμα μια φορά ως ‘ ενιαίο υποκείμενο ‘ ,ως Αγορά, τρομάζοντας κράτη και κοινωνίες με το ισχυρό όπλο του ακριβού χρήματος.
Παράλληλα , όπως ξαναγράφτηκε, ζούμε έναν νομισματικό πόλεμο και μια ισχυρή εμπλοκή συμφερόντων μεταξύ ΗΠΑ, Κίνας και της κατακερματισμένης πολιτικά Ευρωζώνης που κάποτε ,πριν ενωθεί νομισματικά ,είχε βαριά ονόματα απέναντι στους ισχυρούς τραπεζίτες και χρηματιστές : Μιτεράν, Κολ, Θάτσερ.
Ο μυστηριώδης λοιπόν εχθρός των αγορών, που έχει τελικά ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις (αλλά σπανίως αναφέρονται από τους πολιτικού ‘υφισταμένους’ τους) αλωνίζουν τον πλανήτη, τώρα έχουν τριπλό λόγο να χτυπήσουν τις μεγάλες νοτιοευρωπαικές οικονομίες: τις τράπεζες, ν το χρέος και το νόμισμα τους. Ταυτόχρονα φυσικά, θα τιμολογήσουν και την σωτηρία των οικονομιών αυτών, ενώ με μέτρα ελέω ΔΝΤ και Ε.Ε ,εξαθλιώνονται οι κοινωνίες και υποτιμάτε το ανθρώπινος μόχθος, όπως ήδη συνέβη δύο χρόνια τώρα με την ‘προθέρμανση’ τους σε Ελλάδα, Πορτογαλία. Ας μην γελιόμαστε: οι Μηχανισμοί Στήριξης και Διάσωσης, είναι για τους παίχτες των αγορών το status φερεγγυότητας που ζητούν ώστε να πάρουν σίγουρες θέσεις στα μεγέθη που στοιχηματίζονται και εξαρτώνται στο απρόσβατο δημοσιοοικονομικό πεδίο κάθε χώρας.
Ο ρόλος τώρα της Γερμανίας- και των συμμάχων της στον Βορρά- μοιάζει να ενισχύει το χτύπημα στον Νότο της Ευρώπης, αλλά ας μην βιαστούμε να βγάλουμε αυτό το συμπέρασμα. Είναι άγνωστα τα σχέδια που υφαίνουν τα αμερικανικά χρηματιστηριακά γεράκια (που εξυπηρετούν παράλληλα γεωπολιτικές ισορροπίες του δολαρίου και της ασθενούς οικονομίας των ΗΠΑ και οι νέοι ισχυροί του λονδρέζικου City (μέχρι τώρα θωρακίζουν ,όπως βλέπουμε στα ταμπλό, την αγγλική στερλίνα και την οικονομία της).
Σε άλλες εποχές θα λέγαμε ότι αυτή η επίδειξη της πολιτικής ανικανότητας διεύθυνσης και ολιγωρίας έναντι των αγορών, γίνεται για να προκληθεί η νοσταλγία στο “στιβαρό κράτος”. Όμως σήμερα, δυστυχώς , οι μικροί θεοί της χρηματοπιστωτικής κερδοφορίας παίζουν στα δάχτυλα τους κυβερνήσεις και πολιτικούς, και έχουν με το μέρος του και το ΔΝΤ , όπως τελικά φαίνεται που σωστά προβλέψαμε ότι θα απλώσει περισσότερο τα πόδια του στην Ευρώπη
Καλώς ήλθατε λοιπόν στην μητέρα όλων των μαχών, του μεγάλου πολέμου στο παγκόσμιο χωριό των Κεφαλαίων και των Ανθρώπων….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου