"Διπλός Δεσμός" : Μπλοκάρισμα του νου φέρνει η κρίση

Αναδημοσιεύουμε από : Συσπείρωση Δημοσιογράφων - Δούρειος Τύπος

Του Νίκου Σιδέρη*

Ενα πένθιμο μούδιασμα ορίζει το ψυχολογικό στίγμα της κρίσης. Η πένθιμη χροιά οφείλεται στις πολλαπλές απώλειες που βιώνουν οι άνθρωποι: Χάνουν υλικές απολαβές. Χάνουν το σύμπλεγμα διασκεδαστικής αυταπάτης που καλλιεργούσε ο καταναλωτικός ναρκισσισμός, δηλαδή φαντασιακές ευχαριστήσεις. Χάνουν την εμπιστοσύνη τους στον κόσμο, στον άλλον και σε ό,τι καλό κι αγαπητό έβλεπαν στον εαυτό τους. Η απώλεια τόσο της υλικής κατάστασης όσο και της ηδονικής αυταπάτης προκαλεί ένα βίαιο πένθος. Ωστόσο, η δεσπόζουσα ψυχολογική ιδιαιτερότητα της παρούσας κρίσης αντιστοιχεί στο μούδιασμα της σκέψης, του λόγου και της πράξης, που ορίζει τη στάση των ανθρώπων, ιδιαίτερα όσων πλήττονται εξοντωτικά από την κρίση.

Ο κύριος ψυχοδιανοητικός μηχανισμός του μουδιάσματος ονομάζεται «διπλός δεσμός». Αντιστοιχεί στην εμπλοκή της σκέψης, που προκύπτει όταν οι άνθρωποι γίνονται στόχος παράδοξων μηνυμάτων που αλληλοακυρώνονται, χωρίς να επιτρέπεται να σκεφτείς σχετικά μ’ αυτό το παράδοξο. Στην Ελλάδα της κρίσης, αυτή η επικοινωνιακή μηχανή παραγωγής διανοητικής εμπλοκής συνίσταται στο εξής σύμπλεγμα: Ενα πρώτο μήνυμα λέει «Αν αντισταθείς, χάθηκες» (=πτώχευση, καταστροφή…). Ενα δεύτερο μήνυμα λέει «Αν υποκύψεις, χάθηκες» (=ανεργία, φτώχεια, μιζέρια, απόγνωση…). Κι ένα τρίτο απαγορεύει τη σκέψη, εφ΄ όσον «Είναι μονόδρομος» γιατί «Το είπε η τρόικα». Με απλά λόγια: Αν πεις ναι, χάθηκες. Αν πεις όχι, χάθηκες. Και απαγορεύεται να σκεφτείς και να σχολιάσεις αυτό το παράδοξο κλουβί της σκέψης.

Η παρατεταμένη εμβάπτιση των ψυχών σ’ αυτό το παράδοξο περιβάλλον επικοινωνίας τελικά εσωτερικεύεται και λειτουργεί ως φίλτρο/κώδικας ανάγνωσης και αναπαράστασης της πραγματικότητας, ανεξάρτητα από την άμεση παρουσία όλων των προηγούμενων συστατικών: Εδώ οφείλεται και η κοινή αίσθηση ότι «οι άνθρωποι είναι τρελαμένοι / τα ‘χουν παίξει/είναι ζαλισμένοι» κ.τ.ό.

Ο διπλός δεσμός, ως ακραίο υπόδειγμα παράδοξης επικοινωνίας και επίθεσης στους ίδιους τους μηχανισμούς της σκέψης, δεν παράγει μόνο αίσθηση παραφροσύνης των πνευμάτων και των πραγμάτων. Αλλά και υπονόμευση, εμπλοκή και αδρανοποίηση της ικανότητας των ανθρώπων να σκέφτονται –και, κατά μείζονα λόγο, να σκέφτονται νηφάλια και ορθολογικά. Προφανώς, μια τέτοια επικοινωνιακή καταιγίδα, μέσα από το μούδιασμα που παράγει, καλλιεργεί ψυχολογία νεο-ραγιαδισμού και καθιστά ανέφικτη τη συγκροτημένη αντίσταση και κινητοποίηση, ακόμη και εκείνων που πλήττονται βαρύτατα.

Το επικοινωνιακό περιβάλλον του διπλού δεσμού διαμορφώθηκε στα χρόνια της πολιτικής διαχείρισης του Μνημονίου και κορυφώθηκε στις εκλογές του 2012. Τότε απογειώθηκε πολιτικά και εκλογικά και η «Χρυσή Αυγή», η οποία ακριβώς προβάλλει και ασκεί την άρνηση της σκέψης – δηλαδή, το πυρηνικό παράγωγο του διπλού δεσμού. Επειδή η νύχτα της σκέψης απολήγει σε Χρυσή Αυγή. Ενώ ταυτόχρονα παρέχει διέξοδο στην αδιαμεσολάβητη από τη σκέψη οργή και εκδίκηση με προσφυγή στη δαιμονοποίηση του άλλου (ρατσισμός = ανθρωποφαγικός εθνικισμός) και στην ωμή δύναμη. Που παράγει όχι απλώς εργαλειακή χρήση, αλλά απόλαυση της βίας, συνηχώντας με βαθύτατα ρεύματα σαδισμού και καταστροφικότητας που ενυπάρχουν στον ανθρώπινο ψυχισμό – και, όταν καταλυθεί η πλαισίωσή τους και η αναχαίτισή τους από τη σκέψη και τον πολιτισμό, οδηγούν εδώ που οδήγησαν.

Παράλληλα, το μούδιασμα ερμηνεύει και την πολιτική και δημοσκοπική λίμναση της απήχησης της αντιπολίτευσης, που παραμένει «ακατανόητη» με όρους οικονομίστικης ανάλυσης, αλλά και κάθε πολιτικής ανάλυσης από την οποία λείπουν πρόσφορα εννοιολογικά εργαλεία, όπως ο διπλός δεσμός. Και τα ισχυρότερα επιχειρήματα πάνε χαμένα όταν συναντούν μυαλά μπλοκαρισμένα, ανίκανα να σκεφτούν. Οσο λοιπόν η αντιπολίτευση δεν ασχολείται με την αποδόμηση του διπλού δεσμού, παραβλέποντας την εμπλοκή των ψυχών, οι άνθρωποι θα παραμένουν μουδιασμένοι και πολιτικά καθηλωμένοι.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

* Ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και συγγραφέας. Στο βιβλίο του «Μιλώ για την κρίση με το παιδί» (Μεταίχμιο 2013) αναλύεται διεξοδικά η Πολιτική Ψυχολογία της κρίσης και ο μηχανισμός του διπλού δεσμού.

Η Μικρά Αγγλία και η Πηνελόπη Τσιλίκα κέρδισαν τα πρώτα βραβεία στο Φεστιβάλ Σαγκάης

Η τρομερή Πηνελόπη Τσιλίκα, η δραματική Όρσα της "Μικράς Αγγλίας" πήρε το πρώτο βραβείο γυνακείας ερμηνείας στο Σαγκάης 2014

Και εις ανώτερα, στα Oscar


Ρεπορτάζ Φωτογραφίες εδώ

Το ταπεινό, λαμπρό κομμάτι Ευρώπης που μας έλαχε: Για την εκλογή της Κωνσταντίνας Κούνεβα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Πηγη:After Crisis

Το ταπεινό, λαμπρό κομμάτι Ευρώπης που μας έλαχε:
Για την εκλογή της Κωνσταντίνας Κούνεβα
στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

του Γιώργου Β. Ριτζούλη

Θα ήθελα πολύ, σ' αυτές τις ευρωεκλογές, να εκλεγόταν ένας Έλληνας ευρωβουλευτής μέσω Ιταλικού ή Κροατικού ευρωψηφο- δελτίου. Ή να εκλεγόταν μια Ελληνίδα στο Στρασβούργο μέσω Βουλγαρικού ή Ρουμανικού. Θα ήθελα εξίσου έναν Κροάτη και μιαν Ιταλίδα εκλεγμένους με Ελληνικά ευρωψηφοδέλτια.

Ωστόσο αυτό ήδη συνέβη, άν και όχι σε τόσο μεγάλη έκταση: οι πολίτες της Ελλάδας έχουμε εκλέξει στην Ευρωβουλή την Κωνσταντίνα Κούνεβα.

Η Ελλάδα, χώρα κατεξοχήν Μεσογειακή και Βαλκανική (ή για όσους το προτιμούν, χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης), είναι “οριακή Ευρώπη” και “στα όρια της Ευρώπης”. Όμως δεν είναι η μόνη. Και έτσι δεν είναι καθόλου μοναχική. Η Βουλγαρία, η Ρουμανία (ήδη χώρες - πλήρη μέλη της ΕΕ), εξίσου και η νεότερη στην παρέα Κροατία, αύριο και οι υπό σύνδεση χώρες της Βαλκανικής, είναι το ιδιαίτερο κομμάτι που μας έλαχε, μιας ενωμένης αλλά πάντα εύθραυστης Ευρώπης. Το ίδιο και η Μεσογειακή Ιταλία, χώρα με διαφορετική ιστορική διαδρομή: ωστόσο τα “γεφύρια του Ιονίου” συχνότατα την συνέδεαν πολύ στενά με τις τύχες του Ελλαδικού χώρου, ήδη από την εποχή της “Μεγάλης Ελλάδας” και του Πελοποννησιακου Πολέμου.

Γκαλλιτσιάνο, Καλαβρία, Ν. Ιταλία

Στην ιστορία των εθνών πουθενά δεν υπάρχει παράδεισος και η ιστορία της δικής μας, ταπεινής και ένδοξης γωνιάς της Ευρώπης είχε και αυτή πολύ δάκρυ, αίμα και πόνο. Οι Έλληνες και οι Βούλγαροι έγιναν πολλές φορές εχθροί. Ο σκληρός Εικοστός αιώνας μόνον, μας έφερε τρείς φορές σε πολεμική αντιπαλότητα, στον Δεύτερο Βαλκανικό πόλεμο και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Και τις δύο φορές η εξουσία τους συμμάχησε με τους αντιπάλους μας, τη δεύτερη φορά ήταν οι ναζιστές. Ενώ η φασιστική Ιταλία της εποχής του Μουσσολίνι εισέβαλε στη χώρα μας κι εμείς κάναμε αυτό που οφείλαμε να κάνουμε: τους αποκρούσαμε και μεταφέραμε τον πόλεμο στη γειτονική χώρα, μια χώρα κατακτημένη από τον δικτάτορα της Ιταλίας.

Ωστόσο, εδώ και μερικές δεκαετίες ειρήνευσε η γραμμή που χωρίζει Γάλλους και Γερμανούς δίπλα στον Ρήνο, το πιό αιματοβαμμένο σύνορο στην ιστορία της Ευρώπης. Και η Πολωνία δεν είναι πια το έπαθλο που κάθε φορά διαμοιράζονται - ξεσχίζοντάς το - οι δύο μεγάλοι γείτονες, οι δυνατές “αρκούδες” στα δυτικά και στα ανατολικά της. Έτσι και το κοινό βουνό μας της Ροδόπης, δεν είναι πια σύνορο που χωρίζει εχθρούς, πέρασμα για τους στρατούς των ελληνοκτόνων και βουλγαροκτόνων της ιστορίας. Είναι πια διάβαση για ειρηνικούς τουρίστες, τόπος για να χαίρεσαι την πανέμορφη φύση με την ποικιλομορφία των φυτικών και ζωικών πλασμάτων της, αλλά και πέρασμα χωρίς δασμούς προϊόντων που αγοράζονται και πουλιούνται σε μια ενιαία αγορά. Και από τότε που κανείς δεν μπορεί πια να ξεστομίσει την φράση mare nostrum (μια ύβρις για την ποικιλομορφία του Μεσογειακού κόσμου), το Ιόνιο είναι θάλασσά μας και εξίσου θάλασσά τους.

Ροδόπη, φθινόπωρο

Το “μεγάλο όλον” και η ποικιλομορφία των “μικρότερων όλων”

Αυτό είναι το μεγάλο επίτευγμα της ενωμένης Ευρώπης, ή μάλλον της υπό ενοποίηση Ευρώπης. Το επίτευγμα αυτό το χρωστάμε σ' ένα βασικό της χαρακτηριστικό: παρά τις δυσκολίες, παρά την ανεπάρκεια του σημερινού του πολιτικού προσωπικού, του δεμένου με τους ισχυρούς του χρήματος με ιδιοτελείς δεσμούς, σήμερα μέσα στο “μεγάλο όλον”, στην Ένωση, διατηρείται η ποικιλότητα των πολλών “μικρότερων όλων”, δηλαδή των εθνών ή και των περιφερειών. Έτσι, ούτε το “μεγάλο όλον” γίνεται μονολιθικός γίγαντας (ως γνωστόν, οι τέτοιοι γίγαντες συχνά είναι και κακοί και ηλίθιοι), ούτε το κάθε “μικρό όλον” μπαίνει στον πειρασμό να σκοτώσει ένα άλλο, γειτονικό “μικρό όλον”. Γιατί είναι μέλη του ίδιου, μεγάλου σώματος και μόνον ενός σαλεμένου ή υποψήφιου αυτόχειρος το χέρι, θα τραυμάτιζε το στήθος ή το κεφάλι του.

Η εκλογή μιας Βουλγάρας ως ευρωβουλευτού μέσω Ελληνικού ευρωψηφοδελτίου, εκτός από τα άλλα πικρά αλλά εξαιρετικά σημαντικά που συμβολίζει το συγκεκριμένο πρόσωπο και η ζωή του (και δεν χρειάζεται να τα αναφέρω, είναι πασίγνωστα), είναι επιπλέον ένας ισχυρότατος συμβολισμός αυτού του ευρωπαϊκού κεκτημένου: Στα εύκολα και στα δύσκολα, στην τύχη και στην ατυχία, σε εποχές παχειών ή ισχνών αγελάδων, εμείς οι γείτονες που ζούμε στην “οριακή Ευρώπη”, σε μια μίζερη εποχή, είμαστε πια εταίροι με κοινό πεπρωμένο. Ο μισθός της πείνας στη μία πλευρά, η χωρίς δικαιώματα εργασία και η δολοφονική βία της ανεξέλεγκτης εργοδοσίας στην άλλη, παντού η ανεργία, είναι η αντίστροφη, καταστροφική πλευρά αυτής της ευεργετικής εξομοίωσης στην ειρήνευση.

Μηδενί συμφορὰν ὀνειδίσῃς· κοινή γαρ ἡ τύχη και το μέλλον ἀόρατον (Ισοκράτης).

Έτσι, η παρέμβαση στο κοινό μας ευρωπαϊκό “μεγάλο όλον”, είναι για τις ταλαιπωρημένες κοινωνίες μας μονόδρομος, άν θέλουν να πάρουν την κοινή τύχη στα χέρια τους. Και για να είναι αποτελεσματική, δύο είναι οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές: η ισχύς εν τη ενώσει - “ο καθείς και τα όπλα του” (Οδυσσέας Ελύτης, “Άξιον Εστί”).

Η μικρή περιφερειακή σύγκλιση της ιδιαίτερης μας Βαλκανικής και Μεσογειακής “οριακής Ευρώπης”, είναι ισχύς και όπλο για να έχουμε βάσιμες ελπίδες να πετύχουμε τη αναγκαία σύγκλιση του “μεγάλου όλου”, την ευρωπαϊκή. Μια σύγκλιση οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και κυρίως πολιτική, δημοκρατική. Ίσως μάλιστα έτσι, εμείς, η μικρή, φτωχή και ταπεινή περιφερειακή ζώνη της Ευρώπης, στη Βαλκανική ή στη Μεσόγειο, καταφέρουμε να δώσουμε και ένα χέρι βοήθειας στη μεγάλη, πλούσια και ένδοξη Ευρώπη του πυρήνα. Την ώρα που αυτή χάνει το βηματισμό της και τρεκλίζει, στις δύο ακτές του καναλιού της Μάγχης, φλερτάροντας στα μισοαστεία και στα μισοσοβαρά, με φωνακλάδες του νησιώτικου απομονωτισμού ή με όσους δίπλα στην ελευθερία, την ισότητα και την αδελφοσύνη, φιλοδοξούν να προσθέσουν τη λέξη ιδιοτέλεια.

Miroslav Krleža

Ο συγγραφέας Μίροσλαβ Κρλέζα (Miroslav Krleža), τη δική του Ρωμαιοκαθολική, αλλά εξίσου οριακή και Βαλκανική Κροατία, αντίπερα της γραμμής στον ποταμό Δρίνο που διαίρεσε τη Ρωμαική Αυτοκρατορία σε Ανατολική και Δυτική, την αποκαλούσε χώρα έξω απο τα τείχη της Χριστιανικής Ευρώπης (“Αntemurale Cristianitatis”), “χώρα τοποθετημένη πρό των τειχών”, χώρα που προστάτευσε την Ευρώπη σαν πρώτη γραμμή άμυνας. Το ίδιο που ισχύει για την Κροατία, ισχύει ακριβώς και για την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ιταλία, τη Ρουμανία.

Η πλούσια Ευρώπη των μεγάλων εθνών, είπε ο Κρλέζα, “δεν θ' άντεχε στην ιστορική της διαδρομή, χωρίς την μικρή και φτωχή περιφερειακή της ζώνη, στη Βαλκανική ή στη Μεσόγειο”.

Μήπως, αυτό που είπε τότε για τις παλιές ιστορίες ο Κρλέζα, με άλλο τρόπο ισχύει και τώρα, στον καιρό της κρίσης;

Συγχαρητήρια Κυρία Κούνεβα.

Δημοκρατικοαριστερά Καραγκιοζιλίκια με ex Pasok celebrities

Η θλιβερή εικόνα των εξαθλιωμένων Αρσένη Κοππά να περιφέρουν την τηλε εικόνα τους είναι γνωστή. Οι τύποι διορισμένοι από τον ΓΑΠ αρνήθηκαν να παραδόσουν την ευρω έδρα, με επινοήσεις και δικαιολογίες κατάλληλες μόνο για δίποδα του ζωικού βασιλείου.

Καλά ο  pseudodimar Συριζα ως νεοπασοκική μετάλλαξη διακαιούται να συνεργαστεί με τον καθένα και στο κάτω κάτω τι είναι ο Αρσένης για τον Συριζα; Μαιντανός

Αλλά το χάλι η Κοππά να είναι η επίσημη εκπρόσωπος της Δημαρ είναι απερίγραπτο.

Δηλαδή με διορισμό από τον ΓΑΠ, "σπρώξιμο" απο τον insider συζυγο στα Media, και λίγη κακουχία στην Δημαρ γίνεσαι εκπρόσωπος κόμμματος της λεγόμενης ανανεωτικής αριστεράς;

Ω ρε που πάαμε, που πάαμε ρεεε;;;;

Η αισιοδοξία δεν είναι αδύνατη: "Δεν Ξεχνάμε"

Την Κυριακή εμφανίστηκε στην Πλατεία Ελευθερίας στον Κορυδαλλό ένα απλό ασπρόμαυρο περίπτερο.Είχε μοναδική ταμπέλα τη φράση "Δεν Ξεχνάμε".

Στο περίπτερο είχε στηθεί μια κάλπη όπου οι πολίτες έγραφαν τις προτάσεις, αντιρρήσεις, για τον επόμενο Δήμαρχο.

Οι φάτσες που περιτριγύριζαν το περίπτερο, φρέσκες, νεανικές, χαλαρές

Οι φάτσες , το περίπτερο , η κάλπη έκρυβαν μια μοναδική έκλπηξη

Η ομάδα "Δεν Ξεχνάμε" αποτελείται από φίλους του Π.Φύσσα η οποία κάθε μήνα στις 18 , κάνει μια κοινωνική δράση χωρίς οικειοποίηση  μεμοναδικό στόχο την προσφορά:το άδολο καλό.

Εδώ ευρίσκεται το Facebook της ομάδας η οποία αποκαλύπτει μια τρομερή εργασία , ένα κοινωνικό έργο εθελοντικό, σχεδόν ανώνυμο.

Η αισιοδοξία δεν είναι εύκολη σε αυτές τις εποχές , αλλά δεν είναι αδύνατη

 

Δεν μας τα λες καλά κυρ Καμίνι.....

Πηγή: Left Gr

Μείζον πολιτικό θέμα δημιουργεί η στάση της κυβέρνησης και του Δήμου Αθηναίων στη δίκη των πρωταγωνιστών του μεγάλου σκανδάλου των εταιριών Energa και Hellas Power, που καταχράσθηκαν 250 εκατ. ευρώ από το "χαράτσι" της ΔΕΗ και τον ειδικό φόρο ηλεκτρικού ρεύματος - τα οποία εισέπρατταν και δεν απέδιδαν. Ενώ τη ζημία αυτή έχουν υποστεί κυρίως το Δημόσιο και ο Δήμος, «περιέργως» - από ολιγωρία ή για άλλους λόγους - δεν παρίστανται ως πολιτική αγωγή στη δίκη, ελαφρύνοντας ουσιαστικά τη θέση των κατηγορουμένων. Συνειρμούς προκαλεί και το γεγονός ότι την υπεράσπιση του βασικού κατηγορούμενου έχει αναλάβει ο κοινοβουλευτικός εκποσωπος της ΝΔ Μάκης Βορίδης, για τον οποίο ανακύπτει ζήτημα τουλάχιστον ηθικής τάξεως (πληροφορίες: sofokleousin.gr).

Η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:
«Το πρωτοφανές σκάνδαλο με τις ιδιωτικές εταιρίες Energa και Hellas Power, που εισέπρατταν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για λογαριασμό της ΔΕΗ από το "χαράτσι" και τα δημοτικά τέλη χωρίς ποτέ να τα αποδίδουν στο Δημόσιο, εκθέτει τώρα την κυβέρνηση, αλλά και τον δήμαρχο Αθήνας κ. Καμίνη.
Την ίδια στιγμή που οι Έλληνες πολίτες αντιμετωπίζουν τις κατασχέσεις για ελάχιστα χρέη, το Ελληνικό Δημόσιο και ο Δήμος Αθήνας δεν παρέστησαν στη δίκη των υπευθύνων της εταιρίας που κατηγορούνται για υπεξαίρεση 250 εκ. ευρώ για να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα ως πολιτική αγωγή. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δικηγόρος των υπευθύνων του σκανδάλου είναι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Βορίδης, αποκαλύπτοντας έτσι το πέπλο διαπλοκής γύρω από την προσπάθεια αθώωσης όσων καταχράστηκαν τεράστια ποσά εις βάρος των Ελλήνων φορολογουμένων.
Οι κ.κ. Στουρνάρας και Καμίνης οφείλουν να δώσουν τώρα εξηγήσεις και να σταματήσουν να καλύπτουν τους “ημετέρους” τους».

Η δήλωση του Υπευθύνου του Τομέα Ενέργειας της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ και Βουλευτή Μεσσηνίας Θανάση Πετράκου:
«Μείζον πολιτικό θέμα προκύπτει για την κυβέρνηση Σαμαρά διότι ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών κος Στουρνάρας δεν παρέστη ως πολιτική αγωγή στην δίκη των υπευθύνων των εταιρειών Energa και Hellas Power οι οποίοι υπεξαίρεσαν και καταχράστηκαν σύμφωνα με το κατηγορητήριο περισσότερα από 250 εκατομμύρια ευρώ μέρος των οποίων ήταν και το «Χαράτσι της ΔΕΗ» το οποίο εισέπραξαν αλλά ουδέποτε απέδωσαν στο δημόσιο. Είναι ιδιαίτερα προκλητικό ενώ το Υπουργείο Οικονομικών προχωράει σε κατασχέσεις για οφειλές που δεν ξεπερνούν τις μερικές χιλιάδες να καλύπτει τους υπεύθυνους των συγκεκριμένων εταιρειών οι οποίοι ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΗΚΑΝ δημόσια έσοδα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Η μη παράσταση του Υπουργείου Οικονομικών ως πολιτική αγωγή συνιστά παράβαση καθήκοντος και για τον κ. Στουρνάρα και για την κυβέρνηση συνολικά.
Ο υπουργός Οικονομικών και η κυβέρνηση οφείλουν να λογοδοτήσουν και θα λογοδοτήσουν σύντομα στον Ελληνικό Λαό γιατί χαρίζουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στους καταχραστές και απατεώνες.

Εκτός βέβαια από την παράβαση καθήκοντος η κυβέρνηση και ιδιαίτερα η Ν.Δ. είναι υπολογη και για σαφείς ενδείξεις διαπλοκής ,διότι τι άλλο μπορεί να σημαίνει όταν δικηγόρος των υπευθύνων του σκανδάλου είναι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της κος Βορίδης. Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε στην Ν.Δ. ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό

Ο κ. Στουρνάρας οφείλει να απαντήσει αν υπήρξε παρέμβαση του Κ.Ε. της ΝΔ για να μην παραστεί το Υπουργείο Οικονομικών ως πολιτική αγωγή ώστε να διευκολυνθεί στο έργο του κ. Βορίδη δηλαδή η αθώωση των κατηγορουμένων.
Τέλος έκθετος και υπόλογος είναι και ο κος Καμίνης και οφείλει να δώσει εξηγήσεις στους δημότες του Δήμου Αθηναίων γιατί αποφάσισε να μην παραστεί ως πολιτική αγωγή ο Δήμος Αθηναίων παρόλο που οι εταιρείες αυτές καταχράστηκαν πολλά εκατομμύρια ευρώ δημοτικά τέλη.

Ο Ελληνικός λαός θα απαντήσει με την ψήφο του στις 25 ΜΑΙΟΥ στην κυβέρνηση της διαπλοκής και της παράβασης καθήκοντος και η απάντηση του θα είναι πολύ σκληρή».

Μα τι λέει;

Ο Γ.Βαρουφάκης δηλώνει με ένα κείμενο στο ιστολόγιο του την υποστήριξη στον Συριζα (εδώ)

Διαβεβαιώνει τους πάντες ότι  δεν θα αλλάξει καμία Ευρωπιακή Συνθήκη  (cumbersome Treaty changes ) δηλαδή και τη Δανειακή Σύμβαση;

Κατόπιν  παραπέμπει σε άρθρο του  όπου περιγράφει ότι ο Συριζα στην κυβέρνηση θα οδηγήσει σε έξοδο καταθέσεων στο (In the meantime, a victory might also cause a moderate bank run among depositors fearing an ECB suspension of liquidity provisions to the Greek banks.)  (εδώ)

Ο ΓΒ από την ασφάλεια των ΗΠΑ μπορεί να λέει ότι θέλει

Για να διατηρήσει το κύρος του , ανακοινώνει το αυτονόητο ( την έξοδο των καταθέσεων) ,διαβεβαιώνει για την σταθερότητα των Ευρωπαικών συνθηκών , χωρίς να κάνει καμία νύξη για την Δανειακή Σύμβαση.

Πως ακριβώς υποστηρίζει τον Συριζαι; Προβλέποντας έξοδο καταθέσεων;

Μάλλον υποστηρίζει τον εαυτό του χρησιμοποιώντας τον Συριζα.

Μα ακριβώς μόνο τον εαυτό του.

Ξέρεις τι ωραίο είναι να είσαι "ετερόδοξος" οικονομολόγος με την ασφάλεια των ΗΠΑ διακινώντας δυο τρεις απόψεις ταυτόχρονα;