Πηγή: Protagon
Το πιο βαρύ – και το πιο επικίνδυνο, εντέλει – θα ήταν αυτή η διαχείριση, αυτού του είδους η διαχείριση να πετύχει. Αναφερόμαστε (φυσικά) στην «τύπου EL-AL» επιλογή για κλείσιμο της ΕΡΤ και (υποτίθεται, να δούμε, το πώς/το πότε/το με ποιους) ξανάνοιγμά της σε εντελώς νέα βάση. Προσπαθώντας να καταλάβουμε πώς το είδαν και που το πάνε στην Κυβέρνηση κάνοντας αυτήν την επιλογή – και παραμερίζοντας τις προσεγγίσεις περί πολιτικού παιχνιδιού, περί φλερτ με πρόωρες εκλογές «εκκαθάρισης του τοπίου», περί θέσεως των απρόθυμων εταίρων της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ενώπιον της πραγματικότητας, ακόμη-ακόμη αφήνοντας κατά μέρος και τις απόψεις περί «υποταγής στα κελεύσματα της Τρόικας» και τα συναφή – βρεθήκαμε μπροστά σε μια στάση που πάει πολύ παραπέρα. Επικίνδυνα, θα λέγαμε!
Πρόκειται για μια στάση που ήδη την έχουμε εισπράξει με την αναμέτρηση με την πολιτικά/συνδικαλιστικά αυτοκτονική εκείνη απεργία της ΟΛΜΕ/των καθηγητών μέσα στις εξετάσεις, όπου η Κυβέρνηση με την επιστράτευση και με τον συνολικό χειρισμό κυριολεκτικά έβγαλε τους «απέναντι» εκτός παιδιάς. Η στάση αυτή, με μια κοφτή διατύπωση, περιγράφεται ως εξής: «Θα πειθαρχήσουμε την κοινωνία».
Το ότι η ΕΡΤ δυσλειτουργούσε, επί δεκαετίες, ήταν γνωστό και συνειδητοποιημένο. Απ’ όλους. Ακόμη και απ’ αυτούς που θα διαφωνήσουν μ΄ αυτό που μόλις γράψαμε, ακόμη και από εκείνους που έχασαν –κυριολεκτικά- το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Το ότι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες – η διαβόητη ΠΟΣΠΕΡΤ, αλλά και η ακόμη πιο τραγική φιγούρα που λέγεται ΕΣΗΕΑ και που μερίμνησε ώστε το μαύρο καρέ της ΕΤ-1/ΝΕΤ/ΕΤ-3 να επεκταθεί σε blackout ειδήσεων σ’ όλα τα Μέσα – οδήγησαν με άσφαλτο κριτήριο τους ανθρώπους «τους» στον γκρεμό, συνειδητοποιείται ομοίως. Βάρβαρα, δε. Το ότι η γλώσσα του ανεκδιήγητου εκείνου «Κυβερνητικού Εκπροσώπου» όταν ανακοίνωνε την πολιτική απόφαση για την ΠΝΠ εκκαθάρισης του τοπίου επέλεξε (αποκλείεται να ξέφυγε!...) να καθυβρίσει ανθρώπους – γιατί και της ΕΡΤ ο κόσμος είναι άνθρωποι: δεν έχουν κανένα, μα κανένα απολύτως, δικαίωμα περισσότερο από το 1.350.000 των ανέργων, αλλά έχουν όλο το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια που έχει ο καθένας – όταν αυτοί έχαναν με diktat την δουλειά τους, ήταν γλώσσα υπόκωφου και αυτάρεσκου αυταρχισμού, θα κατασταλάξει ακόμη και στους πιο αδιάφορους.
Ακόμη πιο ουσιαστικά: το ότι η ΕΡΤ ουδέποτε υπήρξε δημόσια τηλεόραση – κρατική ήταν, και με κομματοκρατούμενο το Κράτος ήταν κομματική. με παρεοκρατούμενο το Κράτος υπήρξε παρεϊκή – ήταν επίσης κάτι που συνειδητοποιήθηκε. Από πολύ παλιά. Γι αυτό άλλωστε και, όταν ξεκίνησε η ιδιωτική τηλεόραση («ελεύθερη» την είπαν κάποτε!) η ΕΡΤ κυριολεκτικά κατέρρευσε. Για να μην ξανασηκωθεί. Παρ’ όλες τις οάσεις – υπαρκτές, αλλά ανεπαρκείς – ποιότητας που φιλοξένησε. Τέλος, το ότι οι δημοσιογράφοι, όλοι οι δημοσιογράφοι έχουμε γίνει βαθύτατα ενοχλητικοί και αντιπαθητικοί, έχουμε ταυτισθεί με το άσχημο πρόσωπο της εξουσίας/των εξουσιών, κι αυτό – θέλουμε, δεν θέλουμε! – θα το συνειδητοποιήσουμε
«Ορθώς», λοιπόν, έχει επιλεγεί από την Κυβέρνηση αυτό το μέτωπο αντιπαράθεσης. Άμα όμως έτσι πετύχει «να πειθαρχήσει την κοινωνία», τότε θα έχει πετύχει ό,τι το πιο επικίνδυνο: θα έχει αποδείξει ότι μόνο με την προσέγγιση του αυταρχισμού και της επιβολής (του δικού της, κι όχι του «δικού τους» αυταρχισμου, της δικής τους και όχι της «δικού τους» επιβολής) μπορούν να περπατήσουν τα πράγματα στην Ελλάδα.
Αυτοκαταστροφικό. Αλλά και ξεθεμελιωτικό για μας, τους υπολοίπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου