Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ: 16 στιγμές μιας μακράς ιστορίας

Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ: 16 στιγμές μιας μακράς ιστορίας

Της Όλγας Χαρίτου

Red Note Book Πώς άρχισαν όλα Το 1995, σε μια συγκυρία που το αίτημα της νομιμοποίησης των μεταναστών αναδύεται στην ελληνική κοινωνία και υιοθετείται από τα πιο ριζοσπαστικά της τμήματα, ιδρύεται το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών. Τον Φεβρουάριο του 1996 συγκροτείται το Συντονιστικό Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων, σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα κίνημα που να μη μιλά επ’ ονόματι των μεταναστών, αλλά να διαβουλεύεται, να σχεδιάζει και να παρεμβαίνει μαζί με τους μετανάστες. Ήταν λίγο αργότερα, τον Απρίλιο του 1996, που σε μια συζήτηση του Δικτύου έπεσε η ιδέα της διοργάνωσης ενός αντιρατσιστικού φεστιβάλ… Η επιφύλαξη αρκετών δεν αποθάρρυνε τελικά τη διοργάνωση του 1ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, στο Πάρκο του Κολωνού. Πενιχρά μέσα, άγνωστες «τεχνικές», αλλά περίσσευμα διαθεσιμότητας, συλλογικότητας, έμπνευσης και κεφιού. Και αυτή ήταν η αρχή… Η διαδρομή 1996, Κολωνός: 3.000 επισκέπτες «Οι μετανάστες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα» 1997, Κολωνός: 4.500 επισκέπτες «Ο ρατσισμός είναι μια αρρώστια που μολύνει “εμάς” και εξοντώνει τον “άλλον”» 1998, Κολωνός: 6.000 επισκέπτες «Να “απελαθεί” ο ρατσισμός, να νομιμοποιηθούν οι μετανάστες» 1999, Κολωνός: 7.500 επισκέπτες «Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες» 2000, Ιλίσια: 9.500 επισκέπτες «Θέλουμε ένα κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους» 2001, Ιλίσια: 11.000 επισκέπτες «Τρεις μέρες αλληλεγγύης για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις» 2002, Ιλίσια: 13.000 επισκέπτες «Καμιά ζωή δεν είναι λαθραία» 2003, Ιλίσια: 14.500 επισκέπτες «Νο Global, No Racism, No War» 2004, Πλ. Πρωτομαγιάς: 12.000 επισκέπτες (ο τελικός του Euro «υπονομεύει» την προσέλευση) «Ολική ασφάλεια σημαίνει μηδενικά δικαιώματα» 2005, Πλ. Πρωτομαγιάς: 11.000 επισκέπτες (η κυριακάτικη καταιγίδα!) «Πατρίδα μας όλη η Γη» 2006, Πλ. Πρωτομαγιάς: 12.000 επισκέπτες (κυριακάτικη νεροποντή!) «Ο ρατσισμός γεννάει το φόβο, η αλληλεγγύη την ελπίδα» 2007, Πλ. Πρωτομαγιάς: 14.000 επισκέπτες «Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα» 2008, Άλσος Γουδή: 20.000 επισκέπτες «Για να ακουστεί η φωνή όσων δεν έχουν φωνή» 2009, Ρέντη: 14.000 επισκέπτες «Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει… Οι μετανάστες και οι μετανάστριες δεν είναι μόνοι» 2010, Άλσος Γουδή: 18.000 επισκέπτες «Δεν είναι οι μετανάστες οι εχθροί μας, εχθροί μας είναι αυτοί που κλέβουν τη ζωή μας» 2011, Σύνταγμα: το αντιρατσιστικό φεστιβάλ συμμετέχει στο μεγάλο κίνημα των Πλατειών… 6-8 Ιουλίου 2012: Άλσος Γουδή «Όταν η επίθεση δεν έχει όρια, η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει σύνορα» 16 χρόνια Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, λοιπόν. Μια μοναδική διαδρομή, με 16 βήματα, μέχρι στιγμής, με εκατοντάδες μικρές και μεγάλες, ατομικές και συλλογικές ιστορίες, θραύσματα που συνθέτουν μια μεγάλη ιστορία, μια μεγάλη αφήγηση, την ανάδυση ενός γνήσιου κινήματος που στο εσωτερικό του φιλοξενεί αρμονικά και συμμετοχικά εκατοντάδες συλλογικότητες, μικρές και μεγάλες, ιστορικές και νέες. Μα πάνω από όλα, μια μοναδική ιστορία ανιδιοτελούς προσφοράς και απόλυτης αφοσίωσης των ανθρώπων που δουλεύουν για να υπάρχει και να μακροημερεύει. Είναι αυτό το «εμείς» που ομορφαίνει τη ζωή μας και μας κάνει περήφανους και περήφανες γιατί είμαστε και εμείς εκεί.