O Moishe Postone για το Time, Labor and Social Domination

Πηγή :ΑΘΕΜΙΤΑ-ΗΠΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (ΕΔΩ) 

Κομματικός Καυγάς στον ΟΑΕΔ

Ο κομματικός καβγάς που ξέσπασε μέσα στην τρικομματική κυβέρνηση για το ποιος θα έχει τον κύριο λόγο στην κατεύθυνση των νέων προγραμμάτων του Οργανισμού (επιδοτούμενης 6μηνης εργασιακής εμπειρίας για νέους κάτω των 29 ετών) και πολλών άλλων κονδυλίων που έρχονται από την ΕΕ για να διατεθούν στην ιδιωτική οικονομία του ενάμισυ εκατομμυρίου ανέργων μέσω του ΟΑΕΔ, υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει με το νέο σύστημα διανομής του κράτους "4-2-1".Όπως και με τα προγράμματα Stage (δράση που χρηματοδότησε η ΕΕ πριν 15 χρόνια)  έτσι και τώρα, το κομματικό κράτος προσπαθεί να κατευθύνει τα προγράμματα σε αθρόες πελατειακές τοποθετήσεις στο Δημόσιο, την Αυτοδιοίκηση και τις ΔΕΚΟ αντί για τόνωση της ιδιωτικής οικονομίας.Η είσοδος νέων στην αγορά (όπως είναι και ο ευρωπαϊκός σχεδιασμός) θα αποτραπεί με ανακατεύθυνση των επιλογών αποκλειστικά προς το Δημόσιο σε εξάρτηση από τον κομματάρχη της τοπικής ή κλαδικής οργάνωσης των κομμάτων της συγκυβέρνησης. Ο καβγάς είναι για το ποιο κόμμα θα "διορίσει" και ποιο θα ωφεληθεί. Και κάτι τέτοιο προϋποθέτει τον έλεγχο του ΟΑΕΔ.Έχουμε ξαναπεί με κάθε ευκαιρία: αυτή η χώρα δεν έχει καμιά ελπίδα ανάκαμψης όσο το κράτος παραμένει εκλογικό λάφυρο των κομμάτων και η δημόσια διοίκηση άντρο του κομματισμού. ,Και η κρίση σε έναν οργανισμό κλειδί για την ανεργία και την απασχόληση όπως ο ΟΑΕΔ αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο κόσμος καίγεται και η τρικομματική τσακώνεται για την μοιρασιά των ιματίων μας. Προφανώς, και για ακόμη μία φορά, σχεδόν καμία ιδιωτική επιχείρηση δεν θα γίνει δεκτή στα νέα προγράμματα τα οποία θα "εκποιηθούν" πελατειακά στο Δημόσιο δημιουργώντας ξανά εξαρτήσεις και ελπίδες για ανανέωση της εργασίας από τα κόμματα, κάνοντας τους πολίτες πελάτες και επαίτες. Από το δελτίο τύπου της Δράσης

Κ.Λαπαβίτσας :"Το ψέμα της φτώχειας "

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΝΑ ΕΞΟΡΓΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ «ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ», ΑΛΛΑ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΉΣΤου ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ*Η διαπίστωση ότι η καθαρή περιουσία των Γερμανών είναι χαμηλότερη από εκείνη των κατοίκων του Νότου έχει να κάνει περισσότερο με τις χαμηλές αποδοχές από ό,τι με τα φανταστικά πλούτη.Τα ευρήματα μιας πρόσφατης έρευνας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τον πλούτο των νοικοκυριών, έχουν ερεθίσει την γερμανική κοινή γνώμη. Το 2010, ο μέσος καθαρός πλούτος των γερμανικών νοικοκυριών – όλα τα στοιχεία ενεργητικού μείον τα στοιχεία παθητικού – βρισκόταν στα 195.000 ευρώ. Στα κράτη –μέλη του ευρωπαϊκού Νότου τα ποσοστά ήταν εκπληκτικά υψηλά: 291.000 στην Ισπανία, 275.000 στην Ιταλία, 153.000 στην Πορτογαλία, 148.000 στην Ελλάδα, και , κρατηθείτε, 671.000 στην Κύπρο. Έτσι φαίνεται σαν οι Γερμανοί να κλήθηκαν να διασώσουν του Νότιους, που συχνά, είναι πλουσιότεροι από τους διασώστες τους.«Το ψέμα της φτώχειας», λέει το πρωτοσέλιδο σελίδα του Der Spiegel αυτής της εβδομάδας. Έχουν οι Γερμανοί πολίτες το δικαίωμα να ενοχλούνται; Η απάντηση είναι ναι, αλλά έχουν επιλέξει το λάθος στόχο.Η απάντηση στο γιατί ορισμένοι νότιοι εμφανίζονται πλουσιότεροι από τους Γερμανούς είναι ξεκάθαρη: Η στέγαση. Τα συστήματα μέσω των οποίων τα ευρωπαϊκά έθνη αντιμετωπίζουν τις ανάγκες στέγασης διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό, αντανακλώντας την ιστορία, την πολιτική και τα κοινωνικά έθιμα. Οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί έχουν την τάση να νοικιάζουν τα σπίτια τους. Οι Ισπανοί, Ιταλοί, Έλληνες, Κύπριοι και άλλοι, εμφανίζουν μεγάλα ποσοστά ιδιοκατοίκησης. Με τον πληθωρισμό σταθερά ψηλότερο στην περιφέρεια τα τελευταία 15 χρόνια καθώς και την κερδοσκοπία στις τιμές των ακινήτων της Ισπανίας και της Κύπρου, οι αξία των ακινήτων αυξήθηκε, κάνοντας του νότιους να φαίνονται πλουσιότεροι. Τα νοικοκυριά όμως έχουν και χρέη που πρέπει να εξυπηρετούν από το εισόδημα τους. Πως συγκρίνονται οι νότιοι με τους Γερμανούς στο πλαίσιο αυτό;Κρίνοντας από το λόγο των χρεών των νοικοκυριών ως προς τα περιουσιακά τους στοιχεία, οι Γερμανοί εμφανίζονται να είναι σε χειρότερη θέση από τους νότιους, κάτι που είναι εντελώς φυσιολογικό, μιας και οι νότιοι κατέχουν υπερτιμημένα ακίνητα και τόσο μεγάλα περιουσιακά στοιχεία. Αλλά αν κρίνουμε από την εξυπηρέτηση του χρέους, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο λόγος του χρέους των νοικοκυριών προς το εισόδημα είναι 37% στη Γερμανία, αλλά 114% στην Ισπανία, 50% στην Ιταλία, 134% στην Πορτογαλία, 47% στην Ελλάδα και 157% στην Κύπρος. Μάλλον η περιφέρεια δεν είναι τόσο πλούσια τελικά.Ο χαμηλός καθαρός πλούτος στη Γερμανία, δεν έχει να κάνει με κάποιου είδους εξαπάτηση των Γερμανών από τους νότιους, αλλά αντανακλά την αποτυχία της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Για περίπου 15 χρόνια η γερμανική κυβέρνηση έχει ακολουθήσει μια αυστηρή μισθολογική πολιτική με πολύ μικρές αυξήσεις, κρατώντας το επίπεδο του πληθωρισμού χαμηλότερα από άλλες χώρες της ευρωζώνης, χαμηλότερα ακόμη και από το στόχο για τον πληθωρισμό της ΕΚΤ. Με τον τρόπο αυτό, η Γερμανία έχει κρατήσει τις τιμές των εξαγωγών της σε χαμηλά επίπεδα, δημιουργώντας ένα τεράστιο πλεονέκτημα για τους εξαγωγείς της εντός της ΟΝΕ.Έτσι, οι επιχειρήσεις της περιφέρειας δυσκολεύτηκαν να ανταγωνιστούν τις Γερμανικές επιχειρήσεις και η γερμανική βιομηχανία κυριάρχησε στην ευρωζώνη. Ωστόσο, στην εσωτερική οικονομία της Γερμανίας η ιστορία είναι διαφορετική. Με τις πολύ χαμηλές αυξήσεις στους μισθούς, η ζήτηση ήταν χαμηλή, τα εισοδήματα αυξάνονται με χαμηλό ρυθμό και η ανισότητα αυξήθηκε σημαντικά. Οι περισσότεροι Γερμανοί ζούν και ξοδεύουν μετρημένα και, όπως γνωρίζουμε, δεν έχουν συγκεντρώσει σημαντική περιουσία. Η κύρια ωφέλεια τους ήταν το σχετικά χαμηλό ποσοστό ανεργίας που υποστηριζόταν από τις ισχυρές εξαγωγές.Εντωμεταξύ, ο γερμανικός εξαγωγικός γίγαντας έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην υπόλοιπη ΟΝΕ. Οι χώρες της περιφέρειας, ανταγωνιστικά αδύναμες, έχουν συσσωρεύει τεράστια δημόσια και ιδιωτικά χρέη. Η υπερχρέωση απέκρυψε την εγγενή τους αδυναμία προσωρινά, ενισχύοντας την εσωτερική ζήτηση που, σε ορισμένες χώρες, οδήγησε σε φούσκα την αγορά ακινήτων. Στη συνέχεια όμως εμφανίστηκε η παγκόσμια οικονομική κρίση και η ουσιαστική αποτυχία των περιφερειακών ευρωπαϊκών χωρών έγινε εμφανής. Οι νότιοι βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους υπερτιμημένα ακίνητα ενώ την ίδια ώρα έχουν μεγάλα χρέη που δύσκολα μπορούν να εξυπηρετήσουν. Πολύ πλούσιοι, πράγματι.Το σχέδιο της Γερμανίας για να διορθώσετε αυτό το χάλι έχει κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Οι χώρες της περιφέρειας εξαναγκάστηκαν να περικόψουν τους μισθούς για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους καθώς και στην υιοθετήσουν πολιτικές λιτότητας. Αναπόφευκτα, το αποτέλεσμα είναι η βαθιά ύφεση και αύξηση της ανεργίας. Οι φαινομενικά πλούσια νότιοι τώρα είναι στο χείλος της κατάθλιψης, τα εισοδήματά τους μειώνονται και η αξία των σπιτιών τους φθίνει. Ο πλούτος τους εξαφανίζεται ενώ τα χρέη τους παραμένουν και γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να ανταποκριθούν σε αυτά. Αν η Γερμανία πιέσει τους νότιους να δεσμεύσουν ένα κομμάτι από αυτόν τον υποτίθέμενο πλούτο για να καλύψουν το κόστος της κρίσης, για παράδειγμα, κουρεύοντας τους τραπεζικούς λογαριασμούς, όπως έγινε στην Κύπρο, το αποτέλεσμα θα είναι να επιταχυνθεί η οικονομική καταστροφή.Η γερμανική κοινή γνώμη έχει δίκιο να αισθάνεται ενοχλημένη με τον τρόπο που εξελίχθηκε η κατάσταση στην ευρωζώνη. Αλλά θα πρέπει να αναζητήσει τον πραγματικό ένοχο, που είναι η πολιτική της Γερμανίας να κρατά χαμηλούς τους μισθούς, την καταστολή της εγχώριας ζήτησης και την αύξηση των εξαγωγών. Αυτή είναι η αιτία της εισοδηματικής στενότητας, ακόμη και φτώχειας, στη Γερμανία. Αν οι Γερμανοί θέλουν μια αποτελεσματική απάντηση, δεν θα πρέπει να αναζητήσουν την περαιτέρω τιμωρία του, υποτίθεται, πλούσιου νότου, αλλά αντιθέτως θα πρέπει να στοχεύσουν σε υψηλότερους μισθούς, που θα τονώσουν την εγχώρια ζήτηση και θα μειώσουν τις εξαγωγές. Τώρα, αυτή είναι μια μάχη που αξίζει να δοθεί.*Δημοσιεύθηκε στον “Guardian” την Τετάρτη 17 ΑπριλίουΚυριακή 21 Απριλίου Share on facebookShare on twitterShare on googleShare on bloggerShare on deliciousMore Sharing Services

Επιστολή δύο αγροτικών συνεταιρισμών φράουλας της Μανωλάδας

Με αφορμή το χθεσινό θλιβερό περιστατικό που αφορά συγκεκριμένη Γεωργική Εκμετάλλευση και όχι το σύνολο των παραγωγών φράουλας, λάβαμε την τιμή να συντάξουμε την κοινή αυτή επιστολή, επειδή θεωρούμε πως μόνο εσείς μπορείτε να προσεγγίσετε με τη δέουσα σοβαρότητα το ζήτημα υψίστης σημασίας που αφορά στην υγιεινή, ασφάλεια αλλά και στις συνθήκες διαβίωσης των εργατών γης, στην ευρύτερης περιοχής της Βουπρασίας αλλά και την προστασία της οικονομικής βιωσιμότητας της περιοχής από την «ωρολογιακή βόμβα» του εργασιακού ζητήματος που απειλεί να καταστρέψει την καλλιέργεια. Αφορμή αυτής της επιστολής, εκτός από τα δυσμενή και ισοπεδωτικά δημοσιεύματα του τύπου για όλους τους παραγωγούς, που εσφαλμένα τους έχουν τοποθετήσει στο ίδιο «τσουβάλι», αποτελεί και το ουσιαστικό πρόβλημα διαβίωσης των εργατών γης, οι οποίοι στο σύνολό τους αποτελούν μετανάστες από χώρες όπως το Μπαγκλαντές και που βρίσκονται στην περιοχή μας για 5-6 περίπου μήνες, αποκλειστικά για να εργαστούν στην καλλιέργεια αυτή. Προτού παραθέσουμε τις προτάσεις μας για το ζήτημα, θα επιθυμούσαμε να λάβετε σοβαρά υπόψη την υφιστάμενη οικονομική και κοινωνική κατάσταση που διαμορφώνει μέχρι σήμερα η καλλιέργεια στην περιοχή: Η Φράουλα, καλλιεργείται σε ποσοστό τουλάχιστον 95 % στην Ηλεία και Αχαΐα, με συνολική κάλυψη που σήμερα ξεπερνά τα 12.000 στρέμματα και με αλματώδη ρυθμό ανάπτυξης (την καλλιεργητική περίοδο 2003-2004 ήταν μόλις 1.200 στρέμματα). Η καλλιέργεια της Φράουλας στη μικρή ζώνη που έχει εγκατασταθεί, προσφέρει ετήσιο κύκλο εργασιών περίπου 95 εκατομ. Ευρώ, ενώ το εμπορικό ισοζύγιο εξαγωγών της αγγίζει περίπου το 90 % της συνολικής παραγωγής. Επομένως με τη διευρυμένη εξαγωγική δραστηριότητα που έχουν αναπτύξει οι παραγωγοί μας, εισρέει χρήμα στην Ελλάδα από ξένες πηγές. Επίσης όλα τα χρήματα επενδύονται στην περιοχή, με επέκταση των εκτάσεων της φράουλας καθώς και των λοιπών εμπορικών δραστηριοτήτων, συμβάλλοντας αφενός στην ανάπτυξη της περιοχής, αφετέρου στο ευρύτερο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, μέσα από καθαρά παραγωγικές κι εξαγωγικές δραστηριότητες που αποφέρουν εισροή χρήματος από ξένες χώρες. Οι εξαγωγές των προϊόντων μας, γίνονται σε χώρες όπως Ρωσία, Ιταλία, Γερμανία, Ουκρανία με απόλυτη επιτυχία, χωρίς ποτέ να είχαμε προβλήματα αφενός ποιοτικά, αφετέρου ασφαλείας του προϊόντος, ως προς τα υπολείμματα των φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Μάλιστα, στα Super Markets του εξωτερικού, το προϊόν μας απολαμβάνει ιδιαίτερης θέσης, επειδή είμαστε ίσως οι μοναδικοί που μπορούμε και καλύπτουμε όλες τις εμπορικές προδιαγραφές ασφάλειας, που αφορούν στην ανίχνευση ελαχίστων δραστικών ουσιών φυτοφαρμάκων και σε ανώτατα επιτρεπόμενα όρια κάτω του 30 % των Ευρωπαϊκών MRLs τους. Το προϊόν μας, θεωρείται από τις αγορές του εξωτερικού ανώτερο ποιοτικά έναντι των ανταγωνιστών μας (πχ Ισπανία με περισσότερα από 100.000 στρέμματα αλλά και συνεχώς αναπτυσσόμενη Τουρκία) και γι αυτό απολαμβάνει σαφώς καλύτερης τιμής. Αναφορικά στο θέμα των εργατών γης, τα τελευταία χρόνια και με την επέκταση της καλλιέργειας, έχουν ανακύψει ζητήματα ιδιαίτερα σοβαρά. Περιγραφικά αναφέρουμε το υπάρχουν καθεστώς: Οι εργάτες γης είναι απολύτως απαραίτητοι. Η ανάγκη της καλλιέργειας ανέρχεται σε τουλάχιστον 80-90 ημερομίσθια / στρέμμα / έτος και αφορούν κυρίως τη συγκομιδή. Το καθεστώς εργασίας είναι αυστηρά 6-6,5 ωρών (δεδομένου πως στις 13.00 το μεσημέρι το προϊόν πρέπει να έχει φορτωθεί και να ταξιδεύει, επειδή είναι ιδιαίτερα ευπαθές). Εργάζονται από τις 7.00 πμ έως και τις 13.00 ή 13.30. Οι εργάτες γης είναι παράνομοι μετανάστες κυρίως από χώρες όπως το Μπαγκλαντές. Διαμένουν περιοδικά στην περιοχή της Βουπρασίας και σε άσχημες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας που δεν μπορούμε εμείς να λύσουμε, δεδομένου πως οι υπάρχουσες υποδομές στην περιοχή (ενοικιαζόμενες οικίες κλπ) αδυνατούν να τους απορροφήσουν ακόμα και στο ελάχιστο. Επίσης αν κάποιος παραγωγός φράουλας προσπαθήσει να προσφέρει καταλύματα (πχ κοντέινερ με ρεύμα, νερό, τουαλέτα κλπ, αφενός αντιμετωπίζει προβλήματα αδειοδότησης από δημόσιους φορείς πχ την πολεοδομία, αφετέρου δεν έχουν οριστεί επίσημες προδιαγραφές υγιεινής και ασφάλειας που θα πρέπει να ακολουθήσουμε, ώστε τεκμηριωμένα να εξασφαλίζεται η ευημερία των εργαζόμενων κατά την προσωρινή διαμονή τους στην περιοχή. Το ημερομίσθιο των 6 ωρών εργασίας, ανέρχεται σήμερα στα 23-25 Euro. Το ετήσιο κόστος εργασίας (μαζί με το κόστος εγκατάστασης των παγίων) συμμετέχει κατά 45-55 % στο συνολικό κόστος της καλλιέργειας και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες που καθορίζουν το οικονομικό της αποτέλεσμα. Ο ανταγωνισμός του κόστους πχ στην Τουρκία, ανέρχεται για τις ίδιες ώρες εργασίας, περίπου στα 6 - 10 δολλάρια, όταν εμείς για 6 ώρες εργασίας, παρέχουμε 25 ευρώ. Πως ουσιαστικά ολόκληρη η επιχειρηματική δραστηριότητα της Φράουλας, στηρίζεται στην παράνομη μετανάστευση καθιστώντας το μέλλον της καλλιέργειας ιδιατέρως επισφαλές. Παρά όμως τα δημοσιεύματα, αναγνωρίζουμε πως υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα με τις συνθήκες διαβίωσης των εργατών γης. Οι εργάτες αυτοί δεν ήρθαν στη χώρα μας με σκοπό να προωθηθούν σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης, αλλά αποκλειστικά για να εργαστούν στη συγκεκριμμένη καλλιέργεια. Εργάζονται 6 ώρες, λαμβάνουν 23-25 ευρώ και τα χρήματα αυτά τα προωθούν στη χώρα. Παράλληλα, είναι πρακτικά αδύνατο οι υπάρχουσες υποδομές των τοπικών χωριών, να φιλοξενήσουν όλους αυτούς τους ανθρώπους, των οποίων η εργασία είναι πολύτιμη, δεδομένου πως κανείς Έλληνας δεν επιθυμεί την εργασία του ως εργάτης γης. Για τον λόγο αυτό, πολλοί παραγωγοί, μη έχοντας εναλλακτικές λύσεις και προκειμένου να μην προωθηθούν οι εργάτες γης σε άλλες περιοχές και οδηγηθεί η καλλιέργεια στον κατάρρευση, τους παρέχουν, φυσικά χωρίς κόστος, γη σε δικά τους χωράφια ώστε από μόνοι τους να εγκαταστήσουν παραπήγματα, τα οποία όμως είναι κακής ποιότητας και δεν εξασφαλίζουν ποιοτική και άνετη διαβίωση, έστω και προσωρινά. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και δεδομένου που επιθυμούμε την βέλτιστη λύση του προβλήματος, παρακαλούμε λάβετε υπόψη τις παρακάτω προτάσεις, που ήδη υλοποιούνται σε άλλες χώρες όπως πχ στην Ισπανία: Θεσμοθέτηση ειδικών και συγκεκριμένων προδιαγραφών διαβίωσης για τους εργάτες γης. Δηλαδή ανά πόσα άτομα θα πρέπει να εγκαθίστανται μονάδες στέγασης, υγιεινής και θέρμανσης, ταχύτατη αδειοδότηση χωρίς ή με ελάχιστο κόστος, ταχύτατη ρευματοδότηση και γενικότερα εξειδίκευση όλων των απαραίτητων παραμέτρων, ώστε να είναι βιώσιμη η προσωρινή διαμονή τους. Τις παραπάνω ειδικές προδιαγραφές θα αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν είτε η Τοπική Αυτοδιοίκηση, είτε οι ίδιοι οι παραγωγοί φράουλας. Στη δεύτερη περίπτωση, θα πραγματοποιείται συνεχής έλεγχος αποτελεσματικότητας της υλοποίησης των προδιαγραφών, από τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Απασχόλησης ή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μέρος του κόστους υλοποίησης να το αναλάβουν οι ίδιοι οι αγρότες, ενώ παράλληλα να χορηγείται η δυνατότητα επιδότησης από προγράμματα όπως πχ το ΕΣΠΑ. Να υπάρχει η δυνατότητα εύκολης αδειοδότησης για τις παραπάνω εγκαταστάσεις, χαμηλού κόστους. Χορήγηση Visa ορισμένου στους εργάτες γης που επιθυμούν να εργαστούν στην Ελλάδα, ενδεχομένως, αν αυτό το επιτρέπει ο Νόμος, κατ΄ αποκλειστικότητα σε κάθε καλλιέργεια και παραγωγό. Οι παραγωγοί της φράουλας να καταρτίζουν τη λίστα με τα στοιχεία επικοινωνίας των εργατών που επιθυμούν να απασχολήσουν στην καλλιέργειά τους κι εφόσον οι εργάτες το επιθυμούν, τότε να προσέρχονται νόμιμα ώστε να διαμείνουν στις περιοχές με τις ειδικές προδιαγραφές που αναφέραμε, για τις οποίες υπεύθυνος ως προς την υγιεινή και ασφάλεια θα είναι ο κάθε παραγωγός και που θα ελέγχεται από τους φορείς που προαναφέραμε. Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούμε τη δημιουργία μεγάλων καταυλισμών. Τέτοιες ενέργειες θα δράσουν ως «γκέτο» στην περιοχή και γρήγορα θα δημιουργηθούν προβλήματα στην κοινωνική συνοχή τόσο για τους μετανάστες-εργάτες γης όσο και για την τοπική κοινωνία. Επιθυμούμε οι εργαζόμενοι να βρίσκονται σε περιοχές ευθύνης των παραγωγών, για τις οποίες υπεύθυνοι θα είναι οι παραγωγοί, με ονομαστική διαμονή, ώστε να γνωρίζουν οι τοπικοί φορείς που βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι, προσφέροντάς τους παράλληλα, όπως και σήμερα, τη δυνατότητα να κινούνται ελεύθερα στην περιοχή μας και να αναπτύσσουν την κοινωνική τους ζωή στην τοπική κοινωνία, πέραν του 6ώρου εργασίας τους. Θεωρούμε πως με την παραπάνω πρόταση που θέτουμε προς διαβούλευση, είναι εφικτό να δοθεί λύση στο σπουδαίο αυτό πρόβλημα το οποίο αφενός αναγνωρίζουμε κι επιθυμούμε να επιλύσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφετέρου δεν έχουμε από μόνοι μας την αρμοδιότητα και τα μέσα για να το πετύχουμε. Δυστυχώς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στηριζόμενα σε ένα μεμονωμένο αλλά απερίφραστα κατακριτέο περιστατικό, έχουν λάβει ισοπεδωτική στάση, κατασυκοφαντώντας το προϊόν, τους αγρότες της περιοχής αλλά και ολόκληρη την τοπική κοινωνία. Όλοι όμως γνωρίζουμε πως η αγροτική οικονομία στηρίζεται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα σε μετανάστες. Το ίδιο δεν συμβαίνει άλλωστε και σε άλλες καλλιέργειες; Οι μετανάστες δε συγκομίζουν ελιές, εσπεριδοειδή, μηλοειδή, πυρηνόκαρπα ; Το ζήτημα επίλυσης του ουσιαστικού ζητήματος των εργατών γης είναι υψίστης σημασίας. Αν η Πολιτεία αδρανήσει, τότε σίγουρα, πέραν του ανθρωπιστικού προβλήματος που διογνώνεται, θα στείλουμε στις καλένδες άλλη μια σοβαρή παραγωγική δραστηριότητα, από την οποία το κράτος άμεσους φόρους χιλιάδες ευρώ ημερησίως. Από αυτά τον τζίρο της φράουλας, περίπου τα 90 % αποτελούν ξένα χρήματα και όχι αναμόχλευση Ελληνικών «δανεικών» χρημάτων. Αν η πολιτεία αδρανήσει, τότε απλά η καλλιέργεια θα οδηγηθεί πολύ γρήγορα στον μαρασμό. Για τον λόγο αυτό παρακαλούμε όπως εξετάσετε με τη δέουσα προσοχή την επιστολή μας και στη συνέχεια να συζητήσουμε από κοντά για την αναζήτηση της βέλτιστης δυνατής λύσης».